We zitten inmiddels al op 3440 meter. We zijn gedropt door het vliegtuig op 2840 meter, dus hebben we al aardig wat meters moeten stijgen. Mijn lijf past zich gelukkig weer goed aan het leven op deze hoogte en heb ik nog geen enkel teken van hoogteziekte. Zeker een hele verandering als je al begint onder zeeniveau..... Het programma is natuurlijk zó opgezet dat onze lichamen zich goed kunnen aanpassen. Vandaar dat we nu ook 2 nachten slapen op deze hoogte.

Als je lijf zich goed aanpast dan heb je honger, plas je je helemaal lek, heb je geen hoofdpijn en ben je niet misselijk. Eén van de belangrijkste dingen om hoogteziekte te voorkomen is veel drinken. En dan natuurlijk GEEN alcohol, helaas. Ook goed eten is een must. En gelukkig is het eten erg smaakvol en afwisselend. Wat ook weer een positieve uitwerking heeft op je darmen.

Slapen doen we in trekkers-lodges. Ik was er vanuit gegaan in grote slaapzalen de nachten door te moeten brengen, met allemaal snurkende mannen en 2 weken niet te kunnen douchen. Maar wat een luxe verrassing. Een eigen slaapkamer met nu zelfs een eigen wc en douche op de kamer. En de douche is nog superwarm ook. Wat een kadootje aan het einde van de dag.

De temperatuur overdag is ongeveer 5 graden, maar met het zonnetje voelt het wel wat warmer. 'S Avonds koelt het ook in rap tempo af. Dan is het in de kamer ook rond het vriespunt. Dus lig ik als een mummie in mijn slaapzak, met thermokleding aan, sokken aan en een warmwater kruikje. Dan voel ik me wel heel erg sexy.......NOT......

Morgenochtend wake-up call om 6.30 met een kopje thee, 7.00 ontbijt en om 7.30 weer op weg om nog meer hoogtemeters te maken.

Jullie vinden het leuk om mijn verhaaltjes te lezen, maar ik op mijn beurt vind het ook weer super om jullie berichtjes te lezen. Voel ik me toch weer een beetje thuis. XX van Opperdushi