Oman 2014 Voorbereidingen

Of je nu 2 weken op je luie gat ligt in een all-inclusive, of met de motor op avontuur gaat, elke reis begint met de nodige voorbereidingen.

In ons geval ietsje meer denk ik. 4 weken met de motor door Oman. Allereerst 4 weken vrij zien te krijgen van onze baas. Hoe krijgen we onze 2-wielers op het Arabisch Schiereiland? Welke documenten hebben we allemaal nodig voor de bureaucratische rompslomp bij de grensovergangen? De motoren reisklaar maken voor deze trip (Bas en Linda bedankt), reisboeken over Oman doorlezen om zo weer een hele mooie en uitdagende route te maken, de motoren die morgen op een groot container schip de haven van Hamburg uitvaren.......

Hopelijk zien we die 31 oktober weer terug in de haven van Dubai, om van daaruit ons nieuwe avontuur te beginnen.

We kunnen niet wachten.........

Bye bye Marokko

Morgen is het zover. Dan laten we het prachtige Marokko achter ons en rijden we onze Beemers de boot op. Om 1600 vertrekken we richting Sète in Frankrijk, en niet richting Barcelona zoals gepland. Schema-wijziging. Het gezegde "TIA" is hier wel van toepassing. This Is Africa....... Een geluk dat onze auto niet in Barcelona staat!! Vandaag hebben we nog een dagje rustig aangedaan. Op en langs het strand gereden. Kilometers lang, en niemand te zien. Heerlijk naast onze tweewielers op het strand nog een kleurtje proberen op te doen en de hoge golven getracht te trotseren. Vervolgens nog even een onderlinge foto-wedstrijd in de medinah. Allebei een uurtje alleen rondlopen en kijken wie het mooiste plaatje kan schieten. Nu nog een vak-jury vinden..... Het zijn waanzinnig mooie, leuke, stoere, gave en uitdagende weken geweest. Onze harde schijven zitten helemaal vol met prachtige herinneringen. En onze overvolle geheugenkaartjes zullen deze herinneringen thuis weer tot leven brengen. Thuis? We hopen de 27e 's avonds weer in ons eigen bedje te zullen slapen. Bye bye Marokko, bedankt voor een geweldige vakantie!

Wild kamperen.

We zeulen al bijna 4 weken onze kampeerspullen mee, dus werd het eigenlijk wel eens tijd om ons tentje ergens op te zetten. Gewoon voor het avontuur. Het was eigenlijk bedoeld als back-up voor het geval we ergens in the middle of no-where zouden stranden in het donker en zonder slaapplek. Niet voor niks, want we hébben geslapen in ons tentje en ergens vér buiten de bebouwde kom. Midden in het bos. Kamp Holland was net opgezet voor de complete duisternis inzette. Op ons brandertje een zak Adventure Food opwarmen, en daarna onszelf in onze slaapzakken. We hebben trouwens prima geslapen, zónder bezoek van vreemde en enge viervoeters 's nachts!!!! Avontuur met hoofdletterrs dus!!!

Atlantische Oceaan

Eergisteren via de meest saaie weg die je maar kunt verzinnen de Atlantische Oceaan bereikt. In een klein dorpje onder Essaouira hebben we een dagje rust gehouden. Nou ja, rust...... We hebben lekker gespeeld op het strand. En niet met emmertjes en schepjes, maar natuurlijk met onze twee-wielers!! Heerlijk zonder al onze bagage even crossen over het strand. Hier voelen onze motoren zich wel heel erg thuis. En Jan nog wel het meeste. De grijns op zijn hoofd barst uit zijn helm, zó leuk vindt hij het. Ik vind het voorzichtig spannend leuk. Zand is nog niet echt mijn ding. Nog maar eens een cursusje zandrijden boeken volgend jaar. Inmiddels zijn we alweer zo'n 100 kilometer voor Casablanca. Nog 6 dagen voordat we Afrika verlaten en met de boot vanuit Tanger naar Barcelona varen. Maar voorlopig nog even genieten van dit prachtige land en zijn vriendelijke en behulpzame inwoners......

Al meer dan 4000 kilometers onderweg!

Gisteren gingen onze kilometerstanden over de 4000 heen. Zover van huis met onze eigen motoren. Wát een avontuur. En bij deze willen wij ook iedereen bedanken voor de vele berichtjes. Leuk om zo een beetje contact te houden met het thuisfront. Gisteren hebben we onze laatste Atlas-crossing gedaan. Ook nu weer het prachtigste weer. De restantjes sneeuw waren nog goed te zien hier en daar. Restanten van de 1/2 meter die was gevallen 2 dagen nadat wij de 1e x over de bergen waren gereden. Vannacht geslapen in Marrakech. Wat een gekkenhuis is deze stad. Wel weer even wennen na 3 weken "off the beaten track" te hebben gereisd. De Riad waar we geslapen hebben is een oase in deze drukke stad. En de hamam-sessie was welverdiend voor onze vermoeide lijven en spieren. Het reizen zo met de motoren bevalt ons super. Niet weten waar de dag je brengt, heerlijk!! Na elke bocht ligt weer een nieuw avontuur. En wat hebben we een hoop mooie en onverwachte bochten gehad. Bijna téveel om allemaal te onthouden op onze harde schijven. De motoren houden zich ook prima. Nog geen pech of lekke banden gehad (dit opschrijven is vragen om problemen natuurlijk)..... Ook het weer is ons elke dag gunstig gezind. Overdag zweten we regelmatig door onze deo heen, maar 's nachts is het de lange wollen onderbroek aan..... Vanaf vandaag is het sturen richting het noorden, op zoek naar nieuwe bochten!!!

Bivouac in Erg Chebbi

Gisteren de zandwoestijn van Erg Chebbi bereikt. Deze duinen zijn een must voor iedere motorrijder die niet van asfalt houdt..... Ze zijn ongeveer 35 km lang en bereiken soms een hoogte van wel 150 meter. Weer eens wat anders dan het klimduin in Schoorl! Jan weet niet hoe snel hij zijn bepakking van de X-Challenge moet halen en duikt achter een Touareg op een mobiletje het zand in. Ik ben niet zo'n zandhaas en blijf beneden om leuke foto's te maken van de capriolen van Jan, die natuurlijk zo blij is als een klein jongetje. Nu de zandstorm van gisteren is gaan liggen, kunnen we beginnen aan de volgende "expeditie". 75 minuten op een kameel door de duinen lopen, om de nacht door te brengen in een bivouac, een tentenkamp in de woestijn. We ervaren een prachtige zonsondergang, bekeken vanaf de rug van onze kamelen. Dit is echt genieten met hoofdletters. Net voordat het helemaal donker is bereiken we onze slaapplek. Het voelt alsof we helemaal alleen op de wereld zijn. Samen met onze gids, de kamelen en miljoenen sterren die de hemel in lichterlaaie zetten..... Heerlijk even geen internet, douche, wc, (nou ja, dat laatste???) Een romantisch nachtje onder de sterrenhemel hoor ik jullie denken? Alle kleren aan in onze slaapzakken met een zooitje dekens erover heen. De nachten in de woestijn zijn KOUD!!!!

Eindelijk:De Woestijn....

Vandaag zijn we eindelijk in de woestijn aangekomen. We hadden een mooi welkom; we werden vergezeld door een zandstorm. Geen mistlampen maar zandlampen aan dus.... En kunnen nu eindelijk onze dikke kleren onder in de tas? We hebben het de afgelopen dagen behoorlijk koud gehad in de Hoge Atlas. De eerste voorzichtige sneeuwvlokjes hebben we al op ons vizier gehad. De 45 kilometer lange off-road pas gisteren was werkelijk een fantastische rij-ervaring. Het rijden van haarspeldbochten in de Alpen is soms al een uitdaging, maar hier op onverharde ondergrond en zonder vangrails is wel even wat anders. Hier komen al de off-road trainingen die we gehad hebben wel van pas...... Vanaf het hoogste punt op 2914 meter sturen we richting de warmte en het zand. Na alle primitieve slaapplekken zitten we nu in een prima hotel in Erfoud. Mét warm water, een wc met stromend water, én natuurlijk wifi om al onze verhalen weer bij te werken. Morgen naar de duinen van Erg Chebbi!!!

Ain't no mountain high enough!

De afgelopen dagen zijn we de Midden en de Hoge Atlas doorgereden en doorgewaad. De hevige regenbuien van de afgelopen tijd hadden de rivieren doen overlopen. Zódanig dat onze route meerdere malen ondergelopen is. Automobilisten staan aan beide zijden vertwijfeld te kijken. Zal ik wel, of zal ik niet? Maar wij zijn op motoren, en wij kunnen het wel..... Nou ja, af en toe neemt Jan mijn motor mee naar de overkant als het mij te woest lijkt. Wat mij natuurlijk natte voeten oplevert, want ik moet er lopend achteraan!! Maar al doende leert men, dus ik begin het soort van leuk te vinden..... De tocht over de noordkant van de Atlas is nat en koud, maar gelukkig nog geen sneeuw. Het hoogste punt dat we passeren ligt op 2700 meter. Helaas geen uitzicht over al deze toppen, want het zit helemaal dicht! Maar een ansichtkaartje kopen straks. Gelukkig is het aan de zuidkant wat vriendelijker weer. Af en toe een zonnetje. Kunnen we weer een beetje opwarmen. Dan volgt het volgende natuurgeweld: de Gorges Du Todra. Die rijden we beneden helemaal door tot aan het einde. De steile wanden van soms wel 300 meter hoog maakt ons dat we ontzettend klein voelen. Het smalste stuk dat we passeren is maar 10 meter breed. Wát een overweldigend mooie natuur heeft Marokko. Morgen krijgen we waarschijnlijk nog meer moois op ons netvlies, want dan gaan we de Gorges de Dades in, op en door....... To be continued......